Begrippenlijst

Klinische revalidatie

Klinische revalidatie houdt in dat de patiënt in een behandelomgeving, zoals een revalidatiecentrum of een revalidatieafdeling, wordt opgenomen en daar ook overnacht. Het wordt ook wel interne revalidatie genoemd, aangezien klinische patiënten voor een bepaalde periode niet thuiskomen. 

Reden voor klinische revalidatie 

Een klinische revalidatie vindt enkel plaats als blijkt dat de patiënt het thuis niet redt of als een bepaalde medische behandeling noodzakelijk is, wat thuis niet uitgevoerd kan worden. Meestal is er intensieve zorg nodig. Soms wordt een patiënt opgenomen om de thuissituatie te ontlasten. Een klinische opname is altijd tijdelijk en zodra het mogelijk is gaat de patiënt naar huis om vanuit daar verder te werken aan het herstel.  

Voor- en nadelen klinische revalidatie 

Een voordeel van klinische revalidatie is dat alles op één plek plaatsvindt. Er wordt intensief en door diverse specialisten zorg geboden. De patiënt kan zich echt focussen op de revalidatie. Nadeel is dat het ‘gewone’ leven tijdelijk stil komt te staan. 

Drie fasen van klinische revalidatie 

De patiënt gaat door drie fasen heen: observatie, behandeling en afronding. De verwijzing komt meestal vanuit het ziekenhuis. De behandeling wordt in een multidisciplinair team besproken. Zij stellen een behandelplan op. Na ontslag uit de klinische revalidatie is het mogelijk op poliklinisch door te behandelen. 

Terug naar de begrippenlijst