7 februari 2019
Geschreven door Morrison Lesger en Erik Braun van RevalidatiePlanners
In het kader van ons korte onderzoek naar het gebruik van centrale planning in de GRZ, spraken we op 7 februari jl. met Myra Vonken, SO bij Cicero Zorggroep. Cicero is begin 2017 overgestapt op centrale planning voor de paramedici en een jaar geleden is dat ook voor de SO’s ingevoerd. Momenteel worden alleen de psychologen nog niet centraal gepland.
Bij de SO’s was eerst best weerstand tegen centrale planning, maar toen het bij de paramedici goed ging was er eigenlijk geen reden voor de SO’s om niet ook over te gaan. De weerstand die er op voorhand was, had vooral te maken met het gevoel van het verlies van vrijheid, zelf geen baas meer te zijn over de eigen agenda. Dat hebben we opgelost door enerzijds per dag een aantal uren te houden die niet centraal worden gepland en anderzijds door goede spelregels te maken met de planning.
Die spelregels hadden te maken met de tijd die voor een (mulitidisciplinaire) intake staat, de overdracht van de zorg, de wondronde, de visite en het voorbereiden van de visite. Nadat we die spelregels hebben gemaakt, zijn we in 1 keer overgegaan op centrale planning.
Er worden wel eens fouten gemaakt, vooral als de planning tijdelijk onderbezet is of er een nieuw iemand ingewerkt moet worden maar over het algemeen is iedereen heel tevreden over het centraal plannen, eigenlijk zou niemand terug willen.
Ten eerste hoef ik niet meer na te denken over de planning wat fijn is. Het helpt je met je timemanagement. Je moet je wel houden aan de tijd die voor afspraken staat. We hoeven nu alleen nog maar de bestede tijd te fiatteren in plaats van plannen en dat scheelt tijd. Ook was een voordeel dat we de tijd hebben omschreven die we voor bepaalde activiteiten zouden nemen, bijvoorbeeld voor de intake. Vroeger liep dat makkelijk uit en nu proberen we het allemaal (als het kan) binnen de gestelde tijd te doen. Ook dat spaart weer tijd voor andere dingen.
Door centraal plannen kan vanuit het management beter gestuurd worden op capaciteit. Wij riepen voor de invoering altijd al dat er onderbezetting was, maar voor het management was dat niet zichtbaar. Toen we de centrale planning invoerden bleek dat er structureel overgewerkt werd en dat we meer tijd per patiënt nodig hadden. We hebben op deze manier zowel aan het management als aan de zorgverzekeraars zichtbaar kunnen maken hoeveel zorg er nodig is. Ook binnen trajecten kunnen we beter rekening houden met de DBC – we sturen niet op de mandjes, maar het is wel goed om te weten waar je met een ingezette behandeling op af koerst.
Een ander voordeel is dat we dankzij het centraal plannen nu ook een multidisciplinaire intake kunnen houden. Voorheen was dat eigenlijk niet te organiseren. En echt een heel belangrijk laatste voordeel is dat het door centraal plannen weten wie wat doet en dat maakt het weer mogelijk dat we revalidanten of behandelingen van elkaar overnemen, bijvoorbeeld bij ziekte of spoedgevallen. Dat is ook grote winst, ook voor de revalidant. Ook bij ziekte van een behandelaar gaat de revalidatie van de revalidant dus in principe gewoon door.
Nee niet echt, uiteindelijk kan alles waar we de regie zelf over wilden houden nog steeds. Als iets spoed heeft blijft het uiteraard gewoon voorgaan. De centrale planning maakt het alleen maar makkelijker aangezien duidelijker zichtbaar is wie wat hoort te doen en het makkelijker is om dingen om te plannen en van elkaar over te nemen.