Iedere patiënt in de revalidatiezorg is verschillend. Ze hebben allemaal specifieke indicaties en revalideren verloopt voor iedereen anders. Een behandeltraject in de revalidatiezorg is nooit 100% te voorzien. Dit maakt voorspellingen maken voor de planning op lange termijn heel erg lastig.
Rebecca Heuveling is werkzaam als revalidatieplanner. We vroegen haar hoe zij omgaat met de onzekerheid van het behandeltraject in de revalidatiezorg.
Rebecca is op het moment van dit interview werkzaam bij Tolburg, een revalidatiecentrum dat aangesloten is bij het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch. Hier is zowel ruimte voor klinische opnames als voor poli-behandelingen.
Tolburg heeft een ruim aanbod aan revalidatiezorg. Denk hierbij aan ergotherapeuten, logopedisten, fysiotherapeuten en maatschappelijk werkers. Daarnaast zijn er ook diverse specialisten, bijvoorbeeld op neurologie.
Rebecca beaamt dat de revalidatiezorg onwijs lastig te voorspellen is. “Een revalidatiebehandelplan is uniek per patiënt. Elke patiënt heeft weer andere soort revalidatiezorg nodig. Daarbij komt ook nog dat het beleid binnen een organisatie snel kan veranderen. Soms wordt er in de ochtend nog totaal wat anders van ons als planners verwacht dan in de middag!”
De huidige situatie in de revalidatiezorg staat of valt vooral door COVID-19. “Zo zijn behandelaren ziek, bellen patiënten op het laatste moment af met klachten of wordt er opeens aan de planners gevraagd om de gehele agenda te legen. Dit gebeurt dan om ruimte te creëren voor artsen, zodat zij kunnen assisteren op de covid-afdeling in de ziekenhuizen.”
“Dit zorgt voor enorm veel onzekerheid. Zo kan je een perfecte planning hebben klaarliggen, maar wordt er toch op het laatste moment van je gevraagd om alles te schrappen. Gelukkig wordt het beetje bij beetje beter. Er is inmiddels veel meer kennis van de situatie en dat zorgt voor rust”, aldus Rebecca.
Naast onzekerheid over de planning, heb je als planner ook te maken met de onzekerheid bij de patiënten zelf. De volgorde van behandelingen bij patiënten gaat in overleg met de artsen en aan de hand van het beleid. Zo gaan acute en ex-klinische wachtende patiënten bijvoorbeeld voor.
Rebecca vertelt: “Ik word heel vaak gebeld met de vraag: ‘wanneer kan ik terecht?’. Hier kan ik meestal geen antwoord op geven. In principe zijn onze wachtlijsten vrij kort. Ik ben op het moment bezig met het inplannen van aanvragen van maximaal 1.5 maand terug. Dit klinkt misschien niet lang, maar het is helaas zo dat sommige revalidanten al een geruime tijd in een revalidatietraject zitten, voordat ze besluiten bij ons aan te kloppen.”
Al met al is de revalidatiezorg een unieke, onvoorspelbare en bijzondere sector. Wil je meer lezen over wat de revalidatiezorg zo uniek maakt? Lees dan ook eens dit artikel.